De balzaal.

Ave sloeg haar blik niet neer, maar keek de zaal weer door. Uiteindelijk belandde haar blik weer bij die van de jongen, die haar blik ontweek. Ook zij was niet iemand die zomaar op een ander af stapte, en zeker niet nu. Nu er meer mensen de zaal binnen stroomden, en een belletje begon te rinkelen in Ave's hoofd. Ga hier weg. Je hebt geen zin om zielig flauw te vallen ofzo. Rot claustrofobie. In haar hoofd ging de conversatie geërgerd door, maar zelf keek ze weer naar de jongen, en wendde ze haar blik weer af. Ave, nu doe je het toch. Niet kijken. Ze sprak tegen zichzelf. Naderende gestoordheid.
Ave slikte opnieuw, en leunde tegen de koele muur achter haar aan, terwijl haar handen zich even tot vuisten balden, en zich toen weer ontspanden, samen met haar hele lichaam. Het was haar manier om kalm te worden.

Ik dronk mijn glas leeg en liep naar de tafel met het drinken er op. Ik zette heb alweer iets te hard neer en beet op mijn onderlip. Ik had te veel gedronken, mijn buik zat vol. Al was het water, sommige noemde het een pussy. Ik wou gewoon geen spul in mijn lichaam dat me alleen maar dommer maaktte en mijn gedrag verpesste.

Camille keek even op toen iemand die ze duidelijk niet kende zijn glas behoorlijk hard op de tafel zetten, ze kon het niet op brengen vriendelijk te lachen zoals ze van plan geweest was. Ze wilde dit jaar eigenlijk een goede indruk maken, maar met die gore smaak in haar mond ging water drinken toch echt voor. Na nu wel een slok water keek ze op naar hem en glimlachte waterig.

Alice, die Near ergens bij het eten was kwijtgeraakt, was opzoek naar een nieuw iemand om mee te praten. Ze vond er genoeg, maar had eigenlijk totaal geen zin om iemand aan te spreken. Ze staarde eventjes naar haar lege wijnglas, en liep toen naar de tafel met drank om hem terug te zetten. Ze pakte ook direct weer een nieuw glas, dit keer eentje gevuld met whiskey.

Ik keek naar een meisje dat haar wijn dronk en net zo snel weer uitspuug in het glas. Ik trok mijn neus op toen ik naar haar keek. Gadverdamme waar waren iemands manieren. Ik keek naar het glas dat nu tussen de andere glazen stond en ik keek weg. Ik keek naar wat jongens die verder op stonden te praten. Oke misschien kon ik hier wel overleven. Ik glimlachte om mijn gedachten en nam een nipje van mijn rode goedje.

Ave begon zichzelf af te leiden, door weer rond te gaan kijken, en wat rond te lopen. Ze was de jongen even uit het oog verloren, en haalde adem, maar liep toen snel weer naar de muur, waar het rustiger was. Ze haatte zichzelf echt nu. Haar keel was droog, en uiteindelijk liep ze naar de tafel met het drinken, en zocht naar het water. Ze hoefde geen ander rottig spul. Haar blik ging speurend over de lange tafel, en uiteindelijk vond ze het, ergens achterin. Ze schonk het zichzelf snel in, en liep toen terug, haar gedachten ver weg. Maar ze had nog geen drie stappen gezet, of ze botste tegen iemand op. Het water viel voor een deel over haar, diegene en de grond heen.
Ze deed net haar mond open om zich zachtjes te verontschuldigen. Toen ze opkeek, met rode blosjes van schaamte op haar gewoonlijk zo bleke wangen, deed ze meteen een klein stapje achteruit. Het was de jongen met het bruine haar dat ze eerder had bekeken. 'Het spijt met zo erg.' Haar stem was zacht maar helder, zoals altijd.

Camille voelde dat ze aangestaard werd door haar actie van een paar minuten geleden, ze sloeg haar ogen geirriteerd naar beneden ze kon er echt niets aan doen dat ze bijna over haar nek ging als ze iets dronk waar alcohol in zat. Ze had nu al het idee dat dit nog wel eens een heel vervelend jaar zou kunnen worden, na dit o zo geweldige begin.

Omdat mijn ogen op de zaal gericht waren en niet voor me botste ik tegen iemand aan. Ik voelde hoe het drinken opgezogen werd door de kleding die ik aanhad. Ik keek op en zag het meisje van eerder, het bloed trok naar mijn wangen. ' Mijn verontschuldigingen ' sprak ik wat hakelig. Ik grinnikte lichtjes omdat we beide ons tegelijk verontschuldigden. ' Het is mijn schuld, ik lette niet goed op ' meisjes konden bijna nooit ergens echt schuldig aan zijn. Van mijn vader had ik geleert dat je altijd de schuld op je moest nemen tegenover een meisje, net zoals je altijd meisjes moest beschermen, zelfs al kende ze je niet. ' ik ga even mijn kleding opfrissen ' ik legde even kort mijn hand tegen haar arm aan als verontschuldigingen en ging toen naar de wc. Ik zorgde er voor dat het minder te zien was dat er op me geknoeid was en liep terug de zaal in. Het meisje van net kon ik niet meer zien dus leunde ik maar weer ergens tegen de muur aan. Ik zou haar binnekort wel weer ooit zien en dan zou ik me nog maals verontschuldigen.

Lorah stond op en glimlachte naar de jongen, Yuno. '' Excuseer me. '' zei ze met een zwakke glimlach. Ze liep naar de dames toiletten en keek naar zichzelf in de spiegel. Ze begon een beetje rode ogen te krijgen, een teken van dat je aangeschoten was. Ze zuchtte en liep het toilet weer uit. Ze spotte een jongen die er niet verkeerd uitzag en besloot er een praatje mee te maken. Ze had hem nog nooit eerder gezien maar hij zag er nou niet bepaald zo jong uit dat hij een eerstejaars zou zijn. '' Hallo. '' zei ze met een glimlach op haar gezicht. Ze streek een plukje uit haar haar en keek hem aan in zijn donkerbruine ogen. In haar zwarte ogen was een lichte twinkeling te zien.

Ik keek naar het meisje en ze merkte dat ik naar haar keek. Achja het maakte me niet uit dat ze zag dat ik het zag. Ik keek naar een jongen die duidelijk aardig veel aandacht kreeg. Hij had bruin haar en donkerbruine ogen. Super mooi maar goed. Ik kon er niet zo goed tegen dat hij zo veel aandacht kreeg van die meisjes en ik van niemand. Ik keek geirriteerd naar de grond en dronk het drankje in een keer achterover. Ik had hier niet zo veel zin in, in het Kom laten we mensen gaan ontmoeten- borreltje. Ik zette het glas neer.

Toen er tegen me gesproken was keek ik op, een meisje die ik vaag eerder had gezien sprak tegen me. ' Hoi ' ik knikte netjes en bestudeerde haar gezicht en lichaam even kort. Ik wist niet wat te zeggen of waarom ze tegen me zou spreken dus stak netjes mijn hand uit. ' Ik ben Near ' ik wachtte tot ze mijn hand aannam en schudde die van heer vervolgens. Het was verwarrend zo veel meisjes te ontmoeten, alsof jongens mij niet wouden kennen. Natuurlijk kon het voor een deel ook zijn dát er weinig jongens waren en dat de meisjes op zoek waren naar een leuke jongen. Ik zei het niet maar ik was niet geintreseerd in meisjes nu. Ook niet in jongens nee, ik was gewoon even niet zoekende. Ik was nog niet heel, ik was er nog niet klaar voor, ik had het mij zelf nog niet vergeven.

Camille zette met een zucht haar half lege glas op tafel. Naarmate de avond vorderde vond ze dit soort feestjes steeds minder leuk, een beetje redelijke indruk op iemand maken was dus onmogelijk. Op dit moment wilde ze echt gewoon een andere persoon zijn iemand die blij en populair was of in ieder geval iemand die met iemand een praatje maakte, in haar hoofd kapte ze deze gedachte meteen af ze wist dat dit toch wel onmogelijk was ze was wie ze was en niet meer.

Lorah grijnsde en nam de hand van de jongen aan, die ze even later schudde. '' Aangenaam Near. '' zei ze met een zwakke glimlach. '' Lorah. '' zei ze. Ze bekeek de jongen nog een keer, hij was zeker niet lelijk. '' Ik probeer een beetje met iedereen een praatje te maken. '' zei ze, om uit te leggen waarom ze hem had aangesproken. Ze keek hem aan met licht dichtgeknepen ogen, ze herkende hem niet, wat ze best apart was. '' Zit je hier al langer op school? '' Ze kantelde haar hoofd een beetje naar rechts waardoor haar haren ook zo gingen hangen. Daarna bracht ze haar hoofd weer op de positie waar het hoorde en glimlachte. '' Sorry, dat ik je zo raar aankijk. '' zei ze met een grijns. Ze vond van zichzelf dat ze zich nog aardig gedroeg, aangezien de drank die ze had gehad.

Ik glimlachte en liet haar hand los. ' Lorah ' herhaalde ik. ' Het past bij je ' ik wist niet waarom ik het zei, het was eerder een gedachte. ' Slim ' reageerde ik op het volgende wat ze zei. Ik was niet zo een praat persoon, anders had ik het denk ik ook wel gedaan. Ik keek haar aan bij de volgende vraag die ze stelde en schudde nee. ' Ik ben nieuw ' ik hoefde het niet te vragen of ze hier al langer op school zat want dat was gewoon te zien. Ik glimlachte breed toen ze haar hoofd lichtjes schuin hield bij de vraag, dat deed ik namelijk ook altijd bij een vraag. ' Maakt niks uit ' ik bestudeerde haar ogen, ze waren iets verwijd en dat betekende dat ze genoeg op had..

Ik liep sneeky langs hem en hoorde het gesprek een beetje. Het meisje zei dat ze met iedereen een praatje ging maken. Ik schoot een beetje in een lach. Want het was best bijzonder dat die iedereen alleen de twee jongens in de buurt waren. Best een bijzondere definitie van iedereen. Ik rolde met mijn ogen. Ik kon soms mensen gaan afkraken in mijn hoofd omdat ik me verveelde. Nu was zo'n moment. Misschien was het wel tijd om weg te gaan en naar mijn kamer te gaan. Misschien een middag dutje doen ofzo.

Verveeld speelde Camille met haar ketting, het was eigenlijk meer een tik ze merkte het niet eens meer als ze dat deed. Met haar gedachte was ze dan ook heel ergens anders, ze observeerde bepaalde mensen. Zoals dat kind dat haar zo raar aan gestaard had of dat meisje dat waarschijnlijk iets te veel gedronken had en die jongen waarmee ze praten. Iets anders had ze toch niet te doen.

Lorah glimlachte. '' Vind je? '' vroeg ze met een piepstemmetje. Ze had er eigenlijk nooit over na gedacht maar zo te horen was dat dus zo. '' Ja, een beetje contact maken. Alleen heb ik nog maar twee mensen gehad.. '' Ze rolde even met haar ogen om haar eigen domheid en grijnsde. '' Oh, vandaar. Maar je bent niet eerstejaars he? '' vroeg ze. Ze zou het raar vinden als hij eerstejaars zou zijn, hij leek er namelijk totaal niet op, veel te oud. Ze merkte dat ze wat hyper werd van de drank, normaal zou ze heel rustig en kil zijn.

Ik knikte nogmaals. ' Dan heb ik er meer ontmoet terwijl dat niet mijn bedoeling was ' ik grijnsde even plagerig maar verbeterde toen mijzelf. ' Nee, ik kom in de 3de als het goed is ' er waren 5 jaren. Ik was bijna 17 en op je 18de ging je naar de 4de en op je 19de naar de 5de. Ik stopte mijn handen weer in mijn broekzakken en bestudeerde haar lichaamgedrag. Ik beet op mijn onderlip om de opmerking over alcohol in te houden. Ik moest die slechte gewoonte echt inhouden, dat ik goed voor mijn lichaam zorgde hoefde niet te betekenen dat andere dat ook deden.

Lorah glimlachte. '' Oh, ja dat kan natuurlijk ook. '' zei ze met een grijns. Ze zag nu pas goed in dat haar plan om mensen te ontmoeten een beetje slecht was gegaan. '' Ahh zo..'' zei ze. '' Ik zit in het vijfde leerjaar, dit word dus mijn laatste. '' zei ze. Ze kon het nog niet zo goed bevatten, ze zou dit jaar afstuderen. Daarna zou ze naar de Leraren Academy gaan om daarna een diploma te krijgen en proberen om leraar te worden, maar dat zou nog wel even duren. Ze vulde een leeg glas met water bij de tafel waar ze naast stonden en nam een slok.

Ik bestudeerde haar fijne gezicht en glimlachte. ' Een oudere vrouw ' zei ik onder de indruk met een grijns. Ik mocht haar karakter wel ja, ze was een leuk gezelschap. Ik leunde mijn schouders iets naar haar toe dat een indruk van interesse gaf. ' Dus Lorah, vertel eens wat over jezelf ' iets aan haar trok mijn aandacht. Wat het precies was wist ik niet, maar het was anders dan de meisjes die ik hiervoor had gesproken. Alice was aardig maar tot nu toe niks speciaals. Het andere meisje had ik niet echt leren kennen maar had ook wel interesse gewekt. Niet op een date manier maar gewoon om contact mee te hebben. Ik had geen behoefte aan een vriendin nu, ik had geen behoefte aan liefde nu.

Lorah grijnsde. '' Het is wat je oud noemt. '' zei ze. Ze beet op haar lip en bleef hem aankijken. '' Hmm.. Ik heb duistere magie, ik heb geen familie die nog leeft of waar ik nog contact mee heb. Ik heb een panter genaamd Mo-eh en ik wil later lerares worden. '' zei ze. Een scheve grijns had zich op haar rode lippen gevormd. '' Dus Near, vertel jij eens wat over jezelf. '' zei ze met de klemtoon op 'jij'. Ze vond hem wel interessant, hij had iets wat haar aandacht trok.

Ik luisterde naar de opsomming en glimlachte zwak, waar moest ik beginnen? ' Geen kracht, 3 levende broers, geen huisdieren want die zou ik niet levend kunnen houden en later wil ik gelukkig getrouwt zijn en een paar kinderen krijgen ' het was messchien schamend om dat laatste als jongen te zeggen. Maar ik meende het, elk woord elke letter. Met een zwakke glimlach wende ik mijn blik af en bleef ik wegkijken. Messchien zou ze me wel uitlachen? Messchien niet? Wie weet?

Lorah glimlachte en luisterde aandachtig naar zijn opsomming, waarna ze het in zich op nam. Ze knikte af en toe om te laten merken dat ze luisterde. '' Dat is een mooi toekomstbeeld. '' zei ze met een zwakke glimlach. Ze had niet met veel mannen gesproken die zo'n beeld hadden over hun toekomst, meestal was het echter wel wat er gebeurde. '' Interessant.. '' zei ze. Ze wist niet dat mensen zonder kracht ook werden aangenomen. Ze nam een slok van haar water. Ze bleef hem aankijken terwijl hij wegkeek, ze had er niet zo'n last van.

Ik knikte en wende mijn blik weer naar hem toe. ' Interessant? ' herhaalde ik vragend met een schuin hoofd. Mijn ogen twinkelde lichtjes terwijl ik mijn handen uit mijn zakken haalde en over elkaar sloegen. Ik was niet intressant, wat ik verteld had was nog niks. Ik nam de buien van de mensen om me heen over, rustig, luchtig en spontaan. Al was ik niet dronken, doordat de rest om me heen het wel was maaktte het voor mij een stuk makkelijker.

Lorah knikte. '' Ik wist niet dat er ook mensen zonder kracht werden geaccepteerd. '' ze glimlachte. '' Ik heb er niks op tegen hoor, zeker niet. '' zei ze snel, voordat hij iets zou gaan denken. Het gesprek had al lang geduurd, normaal waren het een paar zinnen, maar dit keer dus niet. Ze trok haar jurkje naar beneden, hij was een beetje omhoog gekropen, niet dat er iets zichtbaar was. Ze keek hem aan en glimlachte weer.