De Danszaal

Ik glimlachte alweer vriendelijk naar het meisje Alice 'Ik heb 2 linker voeten' zei ik met een klein grijnsje op mijn gezicht. 'Je andere naam had ook Sebastiaan kunnen zijn' zei ik. Ik legte mijn rechter hand op mijn nek en keek haar aan.

Alice lachte zachtjes. 'Niemand heeft twee linkervoeten, iedereen kan leren dansen.' Ze glimlachte. Zelf was ze vroeger ook zo lomp als wat geweest. 'Sebastiaan?' herhaade ze, met een omhooggetrokken wenkbrauw. 'Ik vind Heath leuker.' Sebastiaan was zo'n standaard naam, en ook de naam van haar hond thuis.

'Ik leer niet zo snel' zei ik op een normale toon. ' Vond ik nou ook' zei ik lachent toen ze begon over de naam Sebastiaan. Sebastiaan had mijn vader voor me gekozen, ik haate het als hij me zo riep. Mijn moeder had voor Heath gekozen, alhoewel ik niet veel informatie over haar had wist ik dat ik haar liever had dan maar vader. Maar niemand wist die dingen over me, alleen Near.

'Zal ik het je leren?' vroeg Alice. Ze was geen geweldige danseres, maar ze kon er zeer zeker wat van. Zelf was ze ook niet zo'n snelle leerling geweest, en haar dienstmeisje had zich ook doodgeïrriteerd aan haar toen Alice haar eindelijk zover had gekregen haar wat danslessen te geven, zonder dat haar vader het wist natuurlijk. Dat was niet zo moeilijk geweest, hij was toch altijd weg.

Ik lachte 'ik zou zeggen... zeg nooit nooit' zei ik grinnikent 'Probeer mij maar wat te leren Alice' zei ik met een glimlach en deed een plié met een lachje, ik was benieuwt wat ze kon. Ik kon natuurlijk voor geen meter dansen maar het proberen kon geen kwaad vond ik.

Alice knikte en pakte zijn hand vast, ze sleepte hem naar het midden van de danszaal en liet zijn hand weer los. 'Wil je amateur-ballet leren, waardoor je heel gay lijkt, of een slowdance?' Iets anders kon ze zelf ook niet.

Al meteen werd ik naar het midden van de zaal getrokken. Ik hoorde haar vraag en trok mijn wenkbrauw voor een paar tellen op 'doe maar beter slowdance' zei ik met een lachje. Ik had geen idee hoe dat moest maar betere dingen had ik niet echt in mijn planning.

Alice knikte toen ze zijn antwoord hoorde en ze pakte opnieuw zijn handen vast. Deze plaatste ze in haar middel, terwijl ze zelf haar handen op zijn schouders legde. 'Jij bent de man, dus eigenlijk zou jij moeten leiden, maar aangezien je waarschijnlijk zo onervaren als een baby bent zal ik het maar doen, oké?' Ze keek hem met een klein glimlachje aan.

'Wacht maar tot ik het beter kan over 100 jaar dan leid ik' Zei ik op een plagerige toon met een lachje erbij. Even keek ik naar mijn voeten en keek van mijn voeten langzaam naar Alice haar gezicht, ik kon wel goed luisteren naar bevelen en opdrachten maar of ik ze goed uitvoerde was de vraag. Zo was het nu ook.

'Ik zal geduldig die 100 jaar afwachten,' zei Alice met een klein knikje. Ze merkte dat hij naar zijn voeten keek, maar glimlachte toen hij haar aankeek. 'Niet naar je voeten kijken, dat ziet zo oncharmant uit.' Altijd je danspartner aankijken, dat was het eerste wat ze geleerd had.

'Ja Mevrouw' zei ik met een onschuldige grijns op mijn gezicht. 'Zal ik niet meer doen' zei ik met glimlach. Ik bleef Alice aankijken, wat me opeens opviel was dat ze mooie ogen had. Ik was iemand die nooit iemand durfte aan te kijken, Ik was daar altijd te bang of verlegen voor maar nu moest het wel.

'Wacht maar af, als ik klaar met je ben dans je de sterren van de hemel,' zei Alice, met een lichte vorm van eigendunk in haar stem. Die was natuurlijk niet oprecht, maar nep. Ze hield hem iets steviger vast, en begon uiteindelijk. Ze begon op een vréselijk langzaam tempo, en telde er ook bij.

Ik ga eten, tot straks xx

Ik lachte een beetje 'Ik leer traag, tenzij ik het leuk vind' zei ik met een glimlach en merkte dat ze op een heel rustig tempo begon. Omdat zij de leiding had moest ik haar volgen , ik bleef haar aanstaren. Ik hielt haar voorzichtig vast maar wel stevig genoeg.

Alice glimlachte. 'Nou, in dat geval hoop ik dat je het leuk vind.' Ze bleef hem recht in zijn ogen aankijken. Ze waren grijs, viel haar op. Na een tijdje voerde Alice het tempo een beetje op, en stopte ze met tellen.

Ik merkte op dat het thempo een beetje omhoog ging, ik volgte het thempo gelukkig nog wel. Eigenlijk vond ik dit niet zo heel vreselijk omdat ik het niet alleen deed 'Dit is eigen wel leuk' zei ik met een lachje. Het verbaaste me dat ik dat ook nog zei.

Alice lachte. 'Gelukkig maar,' zei ze. Zelf vond ze het ook wel leuk, ze had het dansen met een partner altijd leuker gevonden, zelfs ookal was zijzelf degene die moest leiden. 'Het gaat best goed, trouwens.' Ze keek hem met een glimlach aan.

'Mischien gaat het zo goed doordat je zo'n goede leerares bent?' zei ik met een vriendelijke glimlach. 'Oh.. mischien kan ik jou een keer leiden als ik dit beter kan' zei ik met een grijns op mijn gezicht. Ik vond dit eigenlijk erg gezellig, Mijn ogen keken nog steeds Alice aan.

'Hmmm, ja ik ben natuurlijk ook geweldig,' zei Alice, met een glimlachje op haar gezicht. 'Je kan het trouwens proberen, als je wilt,' zei ze, en ze knikte. Hij leerde in ieder geval sneller dan hij had gedaan.

Ik knikte 'je bent fantastisch' zei ik zacht. 'Ik probeer het later tenzij je erop staat' zei ik met een lachje. Het verbaaste me dat ik het best snel leerde, ze leerde het me ook erg simpel en vriendelijk. Niet zoals één van ouders me bijvoorbeeld iets wilde bij brengen, nee die scholden me uit en sloegen me. Nya ik ben ook opgegroeit met één ouder dus het woord ''ouders'' was niet echt goed te gebruiken.

'Weet ik toch,' zei Alice glimlachend. Toen knikte ze. 'Ik sta erop.' Ze trok een zo serieus mogelijk gezicht, maar glimlachte direct weer. 'Nee hoor, probeer maar zodra je denkt dat het lukt.' Ergens vond Alice het wel leuk om te leiden. Ze had altijd moeten volgen, dus een beetje verandering was wel welkom.

Ik grinnikte en keek haar aan 'Mischien later' zei ik met een glimlach. Ik bleef naar Alice kijken en voor ik het wist staarde ik alleen haar ogen aan, verder niets meer. Ik deed wat ze me geleert had, af en toe bewoog ik mijn hoofd doordat er haar voor mijn ogen kwam maar dat was niet de heletijd.

'Oké, maar daar hou ik je aan,' zei Alice, terwijl ze hem glimlachend aankeek. Ze merkte dat hij af en toe een rare beweging maakte met zijn hoofd, om het haar voor zijn ogen weg te krijgen. 'Is het niet irritant? Zo'n lange pony?' Haar leek het van wel, daarom liet ze haar pony om de 4 weken bijknippen. Maar hem stond het eigenlijk wel goed.

Ik knikte 'ja wel irritand maar zo heb ik mijn haar altijd gehad' zei ik met ene lachje ' want andere kapsels staan me niet' zei ik met een lachje en stopte met bewegen van mijn hoofd. ik bleef kijken naar Alice.

Alice lachte zachtjes. 'Ik wed dat het je vast wel staat.' Iemand met een mooi gezichtje stond alles. In tegenstelling tot zij, ze had altijd gevonden dat ze met pony beter uitzag dan zonder.

'Denk je?' vroeg ik nieuwschierig. Ik had zulke dingen nog nooit gehoort, meestal was het '' SEBASTIAAN ROT OP'' of '' JE BENT OOK ECHT LELIJK EN EEN SCHANDE VOOR DE FAMILIE SEBASTIAAN' . Ik glimlachte 'maar ik vind jou haar mooi'