Het grote meer.

Ik keek naar hem en trok mijn wenkbrauw op. ' Ja gek, ik weet wat een stuitje is maar is die gebroken ? ' Ik keek even pijnlijk. Ik hoopte van niet anders hadden we een heel heel heel groot probleem. Hmm ik zag zijn ogen een andere kant op kijken en vroeg me af waar hij aan dacht. Ik schoot in de lach toen ik zag dat het aapje op nears rug ging zitten en aan zijn haar ging plukken.

Ik schrok me de pleures toen die aap op me kroop. Ik was opgelucht toen hij van mij op Kimi sprong. Zachtjes begon ik te lachen, aangezien ik de aap niet wou wegjagen en ik het juist wel grappig vond dat hij zich in Kimi's lange haar verwikkelt had. Ze had mijn hulp niet nodig had ze gezegt dus keek ik slechts.

Ik lachte tot dat hij in mijn haar kroop. Ik pakte hem met bijde handen en zette hem op de grond neer. Hij kan veel doen maar je moest niet aan mijn haar zitten. Dat kon je gewoon beter niet doen. Ik keek toen weer naar near die mij nog steeds niet had beantwoord. Ik haalde even een hand door mijn haar waardoor het wat beter zat. Ik kwam overeind en ging gewoon zitten met mijn knieën opgetrokken.

Ik lachte nog een beetje en ging ook maar recht op zitten. ' Geen gebroken stuitje, slecht heel pijnlijk ' even keek ik haar zielig aan. Vervolgens ging mijn blik naar de aap die weg waggelde. Grijnzend keek ik op naar haar, ' oh je haar ' ik rijkte mijn hand naar haar haar uit en streek een lok glad. Haar kapsel was nogal perfect, daarom was het nog beter zichtbaar als een lok niet zat.

Ik grijnsde en ik vond het wel fijn dat hij het even goed deed en me er niet met een mislukt hoofd. ' Merci ' zei ik met een glimlach op mijn gezicht. ' Als ik nu sorry mocht zeggen dan had ik dat gedaan, Jeetje misschien ben ik wel iets te dik ' Ik grijnsde. Ik vond het natuurlijk niet leuk dat ik hem pijn had gedaan. Ik vond het helemaal niet leuk als het echt zo was. ' Wat is jou droom, wat zou je nog eens in je leven willen doen of hebben. Afzonderlijk van of je genoeg geld hebt of macht of vrienden of wetten van de natuur. Gewoon uit alles van de hele wereld. '

' Je bent niet te dik, ik lande verkeerd dus het is niet jou schuld ' ik keek haar sirieus aan. Wat dacht ze wel niet? Dat ze te dik was? Nee, ze was perfect zo. ' Wat mijn droom is? ' ik krabte op mijn hoofd en dacht na. ' Oké, het klinkt afgezaagt ' ik wende mijn blik af. ' Kinderen, gelukkig getrouwt zijn ' messchien was het tijd dat ik minder eerlijk was? Een ander antwoord was stoerder geweest. Ik wist dat mijn wangen rood waren en keek opnieuw naar de lucht.

Ik dacht even na. Ik vond mezelf niet dik, nouja er kon natuurlijk wel wat af van mijn buik en mijn boven benen. Maar dik ? Nee dat was ik niet, dat wist ik ook zelf wel. Alleen 100 procent zelfverzekerd was volgens mij geen een meisje over haar uiterlijk, maar ontevreden was ik niet. Zijn droom klonk zo perfect alleen had ik het niet verwacht van hem, maar afgezaagd was het niet. Nee, ik snapte precies dat iemand dat wou. Ik kon het alleen niet zelf zien, zo zag ik mezelf niet nee. Misschien wel een vriend maar ik was meer het avontuur type. Ik wou reizen, culturen zien. Ik hoefde geen kinderen, tenminste nog een tijdje niet.

Ik keek nog steeds weg en aarzelde lichtjes. ' Het is niet dat ik meteen kinderen wil of een vrouw. Maar uiteindelijk wel. Het is gewoon ' ik hield mijn mond stil. ' Vroeger was dit altijd iets wat ik wou en eigenlijk heb ik nooit gedacht aan andere dingen daar om heen ' Riley en ik hadden ons dat altijd zo voorgenomen. Zij en ik in een wit prachtig huis met een stel lieve kindertjes die je wou knuffelen.