De uitkijktoren.

'Heath tot uw dienst' zei ik lachent. 'nya zonde dat niemand hier ooit komt, je kan echt heelijk naar buiten kijken' Zei ik zachtjes en deed mijn handen in de zakken van mijn broekzakken. Ik keek nog even naar de twee andere hier en keek al meteen naar mijn voeten.

Ik glimlachte instemmend. Beide jongens mocht ik wel, ze waren niet van die aandacht trekkers, die ik verachtte. Waarschijnlijk kwam dat omdat ik zelf heel erg op rust gesteld was. "Kijk, daarachter is een grot," zei ik en wees richting de rotsen.

Met 2 treden tegelijkertijd rende Camille de trap op, ze kon niet wachten om haar valk Mel weer te zien. Terwijl ze de trap op liep trok ze een leren handschoen aan zodat ze haar goed vast kon houden. Een beetje buitenadem kwam ze boven, hijgend riep ze Mel. Ze moest behoorlijk lang wachten tot het beest eindelijk naar binnen vloog en op haar hand ging zitten.

Ik keek op toen ik een meisje ''Mel'' Hoorde roepen. Ik draaide me om en zag een meisjemet lang haar, en een leren handschoen om. Zeker een handschoen om iets vast te pakken of vast te houden blijkbaar, rustig keek ik hoe er een valk naar binnen vloog en schrok een beetje.

Camille had eerst totaal niet op de jongen gelet die er blijkbaar al een tijdje stond, Mel was belangrijker geweest op dat moment maar nu ze kon ze best even gedag zeggen. "Hoi"zei ze glimlachend terwijl ze Mel een stukje vlees toestopte zodat ze rustig bleef.

Ik lachte een beetje om de valk die het stukje vlees op at dat ze hem gaf, 'Hallo' zei ik zachtjes en keek naar het meisje. Ik vroeg me af wie zij was want ik had haar nog nooit gezien op school, nya ik kende ook niet bepaalt veel mensen hier dus bijna iedereen die ik niet kende waren vreemdelingen voor mij. Niet dat ze vreemt waren het was gewoon dat ik niet wist wie ze waren.

Camille aaide Mel afwezig over haar kop terwijl ze zijn naam vroeg. Ze kende hem nog niet en was wel redelijk nieuwsgierig wie hij precies zou zijn. Nadat ze zijn naam gevraagd had schoten er allerlei moeilijke vragen door haar hoofd, ze besloot nu al om geen van die vragen te stellen ze wilde niet nog meer mensen pijn doen of irriteren door haar vragen.

'Ik ben Heath' zei ik met een vriendelijke glimlach naar het meisje met de valk op haar hand, Natuurlijk had ze een handschoen om omdat een valk scherpe klauwen heeft, 'Mag ik vragen wat de jouwe is?' Vroeg ik nieuwschierig. Iets zei me dat ik haar naam wel eerder had gehoort, ookal wist ik niet wat haar naam was.

Ze glimlachte vriendelijk, ze kende hem inderdaad nog niet. "Tuurlijk mag je dat vragen ik ben Camille"zei ze. Ze letten totaal niet meer op Mel die haar klauwen steeds harder in haar handschoen zetten, waarschijnlijk wilde ze aandacht. Het duurde niet lang of ze voelde de druk op haar hand toenemen, snel stopte ze haar een stukje vlees toe, uit ervaring wist ze dat Mel dan wel op zou houden.

'Camille dus..' zei ik zachtjes en glimlachte. ' en die dame op je hand is mel gok ik?' zei ik met een grinnik erachteraan. Camille? Ik hoorde Katsuro haar naam zeggen in de jongenszaal, alleen wist ik niet wie ze was dus intereseerde het me ook vrij weinig. Nu wist ik teminste over wie hij het had.

Camille grinnekte"ze is niet echt een dame een betere vergelijking zou zijn monster, ze molt m'n handen met of zonder handschoenen"zei ze, "en zoals nu mag ze me niet omdat ik meer aandacht besteed aan jou dan aan haar"vervolgde ze terwijl ze Mel even na keek die er in de tussen tijd vandoor gegaan was. Ze trok haar handschoen uit en propte die in haar tas.

'Ik heb dr zeker boos gemaakt' zei ik op een zielige toon en glimlachte er vlak na. 'Ik heb geen huisdier dus heb geen idee' Zei ik na een paar secondes erachter. Het was niet dat ik niet van dieren hielt, het was gewoon dat ik niet echt de behoefte had om er één bij me te hebben.

"Ach ze zal wel gewoon chagrijnig zijn, licht echt niet aan jou"zei Camille glimlachend. "Hmm eigenlijk had ik jou ook niet met een huisdier verwacht"zei ze, "niet dat ik je niet zou vertrouwen met huisdieren"vervolgde ze snel, ze wilde niet lullig over komen, haar opmerkingen zou ze nu echt voor zich houden ze had echt geen behoefte aan nog meer ruzies.

Ik lachte eventjes 'Zonder huisdier verwachten? hoezo' zei ik met een kleine grinnik erachteraan. Het maakte me vrij weinig uit wat mensen van me vonden, als ze me maar niet enorm kwetste boeide het me echt niet wat ze zeiden of deden. 'ik ben niet echt het type dat een huisdier heel graag wilt he' zei ik met een hele lichte grijns op mijn gezicht.

"ja dat ben je inderdaad niet echt, al had ik er natuurlijk helemaal naast kunnen zitten"antwoorde Camille met een klein glimlachje om haar lippen. Ze vroeg zich af wat hij deed als hobby's aangezien hij geen huisdier had waar hij tijd aan moest besteden, of wat hij deed wanneer hij niets de doen had.

Ik glimlachte 'ach maakt niet uit' zei ik zacht en speelde een beetje met de onderkant van mijn shirt. Ik wist niet echt hoe ik verder moest gaan met dit geprek, ik mompelde een beetje en keek naar Camille 'en...zit je hier allang op school?' vroeg ik zachtjes en stopte met het kreukelen en trekken aan de onderkant van mijn zwart gekleurde shirt.

"ongeveer 3 jaar, toen ik begon was het jaar al begonnen. En jij?" vroeg ze, ze vond het echt moeilijk dit gesprek op gang te houden doordat ze geen moeilijke vragen wilde stellen. Ze probeerde al vast een volgende vraag te bedenken, op dat moment schoot niets haar te binnen.

Ik glimlachte 'achja ik zit hier pas bijna een halve week ofzo? ik heb geen idee eigenlijk maar ben wel nieuw' Ik grinnikte en bekeek het meisje dat Camille heete een beetje. ze leek me iemand met de kracht lucht, maar dat wist ik niet zeker. En ik durfte het zeker niet te vragen aan haar.

Phoebe had de verleiding niet weten te weerstaan. Ze was nou eenmaal een nieuwsgierig meisje. Ze moest en zou weten waar de trap heen zou leiden. Het geluid van haar hakken galmde door het lege trappenhuis. Tic tac tic tac, haha, het is net een klokje.. Een klein glimlachje verscheen op haar gezicht, maar deze veranderde direct weer in dezelfde nieuwsgierige blik als voorheen. Ze knipperde eventjes verbaasd met haar ogen toen ze eenmaal boven was. Het was een kleine ruimte, met en gigantisch uitzicht. Haar blik viel op de twee andere personen die in de ruimte stonden. Ze glimlachte naar ze, maar zei nog niks.

Op een geven moment hoorde ik getik, het klonk een beetje als gewandel. Ik draaide me om van Camille en zag een meisje dat lang blond haar had bij de trap staan. 'oh... hallo' zei ik verbaast en keek naar het meisje. Ik had haar nog nooit eerder gezien eerlijk gezegt.

Phoebe glimlachte nogmaals toen ze de jongen hallo zag zeggen. 'Hallo,' zei ze terug. Ze liep naar een van de ramen, en zette haar ellebogen op de vensterbank neer. Gadverdamme! Al dat stof, maken ze hier nooit schoon of zo? Ze slaakte een diepe zucht en draaide zich om naar de jongen en het meisje dat bij hem stond. 'Ik ben Phoebe,' stelde ze zichzelf voor, om maar meteen goed te beginnen.

Ik keek met een vriendelijke blik naar het meisje dat zich Phoebe noemde, 'Mijn naam is Heath' zei ik uit beleeftheid terug om me aan haar voor te stellen natuurlijk. Ik begon wat met mijn shirt te spelen en keek haar aan 'ik heb je eerlijk gezegt nog nooit gezien op school' zei ik op een verraste toon maar niet gemeen bedoelt.

Phoebe glimlachte en knikte. 'Hallo, Heath.' Ze knikte nogmaals toen hij zei dat hij haar nog nooit op school gezien had. 'Dat zou heel goed kunnen,' zei ze. Ze was nieuw, en had het begin van het schooljaar al meteen gemist. Phoebe was nou eenmaal een persoon die altijd te laat kwam, maar daar eerlijk gezegd geen problemen mee had.

ik grinnikte een beetje 'naja ik ben hier ook nieuw ken ook niet bepaalt iedereen, de meeste zijn erg onbekent voor me... daarom keek ik zo op' zei ik met een vriendelijke glimlach aan het einde van die zin. Ik was meer iemand die een beetje minder praate met mensen die hij niet kende.

Phoebe knikte. 'En, vind je het leuk tot nu toe?' Ze glimlachte eventjes, maar keek hem vrijwel direct weer, met een vragend blik in haar ogen, aan. Ze had geen idee wat ze on verwachten op deze school, en ze had ook geen familielid dat hier al eens geweest was, dus ze wou graag ontdekken of het hier uit te houden was of dat ze beter direct haar spullen kon gaan pakken en terug gaan naar huis.