De uitkijktoren.

Verstopt achter een boekenkast in de uitrust woonkamer, zit een gang. Deze gang lijdt naar een trap die je naar de uitkijktoren brengt. Het is een ronde toren waarvan de muren, ramen zijn. Hierdoor kijk je uit over de gehele omgeving.

Maximaal vijf personen.

Seth, die in eerste instantie voor de boekenkast stond, zag dat er achter de boekenkast een ruimte zat. Met een verbaasde, en nieuwsgierige blik in zijn ogen schoof hij de kast een stukje opzij. Een gang. Met de vraag 'Waar zou hij heen lijden?' in zijn hoofd, liep hij de gang in. Aan het eind van de gang was een trap. Die Seth, nieuwsgierig als hij was, op liep.

was al langs de uitrust woonkamer geweest, ik bleef daar niet lang omdat ik vond dat er veel mensen zaten. Ik dacht dat ik een doorgang zag en ging erachteraan, ik was benieuwt waar ik heen zou gaan. mischien terug naar buiten? ik wist het niet.

Seth slaakte een diepe zucht. Na tien minuten traplopen was hij eindelijk boven. Dat het zo'n lange trap zou zijn had hij zeker niet verwacht. Hij keek verbaasd om zich heen. Waar was hij nou weer beland? Hij liep naar een van de ramen, en keek met grote ogen naar buiten. Hij kon zowat het hele schoolterrein zien vanaf hier.

Vaag liep ik verder , totdat ik opeens boven was. Tot mijn schrik zag ik een jongen, ' Uhm.. hallo' zei ik zachtjes en keek nieuwschierig naar hem. Ik had hem vandaag nog niet gezien, eigenlijk kende ik hier bijna niemand HEEL HEEL goed. Behalve Near maar die kende ik bijna eeuwen. ik wriemelde een beetje met mijn vingers.

Seth keek verbaasd om toen hij een jongensstem hoorde. Hij had niet verwacht dat er nog iemand de gang zou vinden, tenzij hij natuurlijk vergeten was de kast terug te schuiven, wat ook het geval was. Hij kreeg direct een vriendelijke, maar ook nonchalante, glimlach op zijn gezicht. 'Hey,' zei hij. Hij liep wat dichter naar de jongen toe en stak zijn hand uit. 'Ik heet Seth.'

Ik zag dat Seth zijn hand uitstak, ik gaf hem een handdruk en grijnste een klein beetje. 'Ik ben Heath' zei ik een beetje zacht. Mijn stem volume was niet te hard en niet te zacht, ik had vroeger gemerkt dat mensen KEI en KEI hard konden praten dus ik was blij dat ik bijna nooit boos was. Ik vroeg me af wat Seth hier deed. ; mag ik vragen wat je hier doet?' al meteen had ik een nieuwschierige blik op mijn gezicht.

Seth knikte toen de jongen, die blijkbaar Heath heette, zich ook voorstelde. 'Leuk je te ontmoeten,' zei hij, terwijl hij de hand van Heath weer losliet. Hij wierp zijn blik weer uit het raam, maar keek opnieuw op toen hij hem wat vroeg. 'Dat mag je vragen,' zei hij, met een scheve grijns op zijn gezicht. 'Maar ik weet zelf ook niet zo goed wat ik hier doe.' En dat was niet gelogen. Hij was hier per toeval gekomen, dus hij had geen specifieke reden om hier te zijn.

Ik lachte een beetje en trok mijn wenkbrauw op en lachte 'oke' zei ik en keek een beetje vaag. ik was een beetje een nieuwschierig aapje aan het spelen en kwam opeens hier terecht bij enne Seth. Vandaag had ik Seth gezien, Kimi gehoort maar niet gezien, en iemand anders in de jongenszaal en natuurlijk abigail.

eh D: ? Seth vroeg niks ;o

OW DAMN verkeert gelezen xd ik pas aan :3 damn mn ogen zijn beschadigt door naakt iemand in de jongenszaal xd

aangepast sorry voor het misverstand LOL

Ahahaha np :3
-

Seth draaide zich om naar de jongen en ging tegen de muur aanstaan. 'En waarom ben jij hier?' vroeg hij. 'Of heb je daar, net als mij, ook geen fatsoenlijke reden voor?' Hij glimlachte eventjes, maar keek hem toen weer serieus aan. Niet gemeen-serieus, maar nieuwsgierig-serieus. 'Ben je nieuw trouwens, ik heb je nog nooit gezien.' Hij wist zelf niet precies waarom hij plotseling zoveel vroeg, hij was nou niet bepaald een sociaal, geïnteresseerd persoon.

Ik keek op en lachte 'Nou uhm.. ik ben hier sinds vanmiddag en was een beetje nieuwschierig bezig en toen kwam ik hier terecht' Ik glimlachte op een vriendelijke manier naar Seth ' Ik heb jou ook nooit gezien of ben ik gewoon nieuw hier'.

Seth knikte, als teken dat hij het begreep. 'Ik ben hier al een paar jaar,' zei hij, met een kleine glimlach op zijn gezicht. Het kon best dat mensen hem nog niet eerder hadden gezien, of ze nou nieuw waren of niet, hij was nou eenmaal niet zo sociaal, slechts tegen een paar mensen.

'dus... vind je het leuk hier? je zit hier al een paar jaar ofzo' vroeg ik voorzichtig en keek hem aan. Ik was hier natuurlijk net en wist niet echt wat ik dit jaar zou kunnen verwachten op school, mijn blik veranderde van nieuwschierig naar gewoon een vrolijk joch.

Met gemengde gevoelens keek ik naar de ruimte achter de boekenkast. Ik stak mijn hand er even door en concludeerde dat er niks was. Ik liep de opening in en kwam uit bij een wenteltrap die naar boven leidde. Nieuwschierig als ik was liep ik het trappetje op, naar boven.

Seth haalde zijn schouders op. 'Hmm, soms.' Het kon wel leuk zijn, als je met de juiste mensen was. Maar over het algemeen vond hij school nooit echt leuk, dus waarom zou deze school dan een uitzondering zijn. Hij glimlachte even. 'Het is niet zo erg als het lijkt.'

Ik lachte 'Ik vond het al eng' zei ik met een hele serieuse blik. ' Nee grapje' ik grinnikte even. Eerlijk gezegt vond ik het wel eng een beetje, omdat er zoveel verschillende typetjes hier rond walste. en je niet zeker wist met wie je het beste opschoot.

Ik liep de ruimte in en keek met open mond om me heen. De mensen die erin stonden interesseerden me op dit moment niet. Ik liep naar het raam toe dat uitzicht gaf op het gehele schoolterrein. "Wat mooi," mompelde ik, meer tegen mezelf dan tegen de andere.

Seth lachte. 'Niet bang zijn,' zei hij, een beetje plagerig. Hij keek even naar het meisje dat binnen kwam lopen, maar aangezien zij geen aandacht aan hem besteedde, besloot hij hetzelfde te doen tegen haar. Hij keek weer naar Heath, en glimlachte.

Ik draaide me om en keek even naar de twee jongens. Allebei had ik ze inmiddels al ontmoet. "Hey," zei ik vrolijk en liep weer naar een ander raam dat uitzicht gaf op de binnenplaats van de school.

'Abigail was het toch?' mompelde ik zachtjes en keek met een lachje. 'pfoe stoffig hier' zei ik zachtjes. Ja natuurlijk was het stoffig hier! bijna niemand kwam hier volgends mij. Maar dat boeide me niet echt, ik lachte een beetje en krabte een beetje mijn achterhoofd met mijn linker hand.

Seth keek op naar het meisje, en opeens herkende hij haar weer. 'Hey,' zei hij terug, met een glimlach op zijn gezicht. Hij lachte eventjes om Heath zijn opmerking. Tja, er kwam hier niemand, dus waarschijnlijk ook geen schoonmakers.

Ik draaide me om naar de jongen die ik bij het tekenlokaal had ontmoet en knikte. "Heath en Seth toch?" Antwoordde ik met een grijns terwijl ik even kuchte. "Het mag hier inderdaad wel een keer schoon gemaakt worden," Bevestigde ik.