Het tekenlokaal.

"Nee, jij kunt het beter." Zei ik glimlachend en keek toe hoe hij begon te tekenen. Zoals ik had verwacht was dit al beter dan ik zelf kon, tenminste, dat vond ik. "Zou ik je wat mogen vragen?" Vroeg ik voorzichting, omdat het wel opeens een heel ander onderwerp was.

Ik was bezig met de ogen te tekenen en hoorde Abigail praten, 'Jah natuurlijk mag je wat vragen' zei ik met een glimlach en tekende door. Ik was best nieuwschierig wat ze me wilde vragen, ik zou natuurlijk alles beantwoorden maar somige dingen weer niet maar dat zou ik natuurlijk wel aangeven.

Ik keek hem grijnzend aan. "Wat is je kracht?" Vroeg ik nieuwschierig. Tot nu toe was hij de eerste aan wie ik dat gevraagd had. Ik hoopte iemand te ontdekken waarmee ik samen kon trainen, hoewel ik niet goed wist hoe mijn deel van de magie getraind moest worden.

Ik hoorde haar wat vragen over mijn kracht en keek haar aan. 'Mijn kracht is Dark' zei ik zachtjes. Ik lachte een beetje 'Maar ik ben niet zo'n duister persoontje hoor' ik grinnikte een beetje tijdends het tekenen. Ik wist van mezelf dat ik niet zo duister was, ik had natuurlijk een beetje het uiterlijk van iemand die Dark is maar qua karakter was dat HEEL anders.

Mijn ogen lichtte op. Ik had het niet verwacht, misschien omdat hij zo rustig was. "De mijne ook," zei ik glimlachend. Bij mij was het misschien echt te zien, aangezien ik vaak wat donkere kleding aan had.

Ik keek op 'echt waar?' zei ik geschrokken maar dan op een positieve manier. ' Ik ben nog niemand tegen gekomen met de zelfde krachten als mij, meestal waren het lucht of licht mensjes of andere soorten' Zei ik met een grinnik aan het einde. Ik zag er niet zo dark uit maarals je goed keek zag je het wel, mischien door de blik in mijn ogen. Ik tekende de ogen voor Abigail af en glimlachte.

Ik knikte en keek toen naar de tekening. "Kun je het me leren?" Zei ik, doelend op het gebruiken van de krachten. "Ik heb er eigelijk nog nooit iets mee gedaan.." mompelde ik en glimlachte bij de ogen. "Precies wat ik bedoelde," zei ik enthousiast toen ik de ogen zag.

'Uhm.. wat leren precies?' vroeg ik verbaast. Ik keek een beetje schuin naar Abigail en lachte opeens, ik keek naar de tekening en glimlachte 'mooi dat je het goed vind' zei ik zacht en speelde een beetje met mijn potlood tussen mijn vingers.

Ik fronste even en probeerde de juiste woorden te vinden om hem uit te leggen wat ik bedoelde. "Leren.. mijn krachten te.. beheersen." Ik knikte toen ik de juiste woorden had gevonden en grijnsde weer even. Het was een leuke jongen, moest ik toe geven

Ik keek op 'Je krachten beheersen?' mompelde ik een beetje vaag tegen mezelf. 'Kan je al wat van jezelf?' Vroeg ik zacht en speelde nog steeds met het potloot dat tussen mijn vingers zat. Ik had nog nooit iemand gehoort die hulp wilde van mij over de zelfde kracht, ik kon het wel maar gebruikte het bijna nooit omdat ik niet wilde dat iemand het wist. Niet dat ik me ervoor schaamde ofzo maar gewoon, dat ik niet voorspelbaar was. Maar mijn ogen verraden me al.

Ik beet op mijn onderlip en om mijn rode hoofd te verbergen boog ik mijn hoofd. "Ehm.. eigelijk niet." Mompelde ik beschaamd en haalde diep adem. Ik schaamde me er deels voor, aangezien ik gewoon totaal geen ervaring had. Maar het enthousiastme om het te leren, onbrak bij mij niet.

'Ik kan je wel helpen als je dat heel graag wilt' Zei ik met een glimlach. Ik keek om me heen om te kijken of niemand me zag, nya zo'n beetje een beweging dat ik aan het kijken was. Ik bewoog mijn hand een beetje waardoor er een soord zwarte mist rond mijn hand kwam, al meteen blies ik het weg. 'Duisternis is niet altijd slecht, mensen hebben alleen het indruk dat we zo slecht zijn door een paar andere typetjes die het voor ons verpesten.' ze ik zacht.

Ik keek naar zijn hand en hield mijn adem in. "Wauw," mompelde ik ademloos. Ik was opgetochen. In mijn ogen was dark magic helemaal niet zo als hij het zei. Ik vond het mooi, was er gefascineerd door. Ik wilde eigelijk zo veel mogelijk er over leren.

'Wij zijn gewoon het tegenovergestelde van Licht, zoals water en vuur enzovoort.' Zei ik terwijl ik met mijn potloot op een leeg vel tekende terwijl ik praate. 'Somige denken meestal dat Dark eng is, maar dat is gewoon wat ze gewent zijn.. zo zijn we gelabelt' ik zuchte. 'maar somige snappen het gelukkig wel' zei ik lachent. 'Dark is overal bijvoorbeeld je schaduw.. die volgt je overal' zei ik met een grinnik erachteraan.

Geinteresseerd nam ik zijn woorden in me op. "Schaduw?" Herhaalde ik verbaasd, maar ook opgewonden. Het leek me fantastisch om schaduwen te leren beheersen. "Kun jij die besturen?" Vroeg ik met grote ogen.

'niet heel goed maar wel een heel klein beetje' zei ik zacht. 'Ik ben geen meester ofzo in dark' zei ik lachent. Ik boog naar voren waardoor er schaduw op tafel kwam, logisch want ik leunde naar voren en het was mijn schaduw die je zag. Ik prikte met mijn vinger op tafel en veranderde een beetje mijn schaduw van vorm 'dat een beetje wat ik kan'zei ik lachent 'probeer het zelf eens'.

Ik haalde mijn hand door mijn haar en concentreerde me op mijn schaduw. Ik probeerde de schaduw van mijn haar wat naar buiten te duwen, en toen daar een bolling ontstond keek ik gefacineerd op naar Heath. "Geweldig," zei ik met een grote grijns.

Ik grinnikte ' Je hebt talent' zei ik lachent. 'Hoe meer je oefent, hoe sneller je met schaduws kan spelen gooien of zelfs gebruiken om iemand aan te vallen bij een gevecht ofzo' zei ik vaag. 'Maar dat emt dat vechten heb je vast nooit nodig hier hoor' zei ik gerustellent aan het eind.

Ik knipperde even met mijn ogen en knikte toen. "Bedankt," zei ik met een glimlach. Ik hoopte dat hij zou snappen dat ik dit zeer waardeerde. Vooral omdat ik toch hoopte ooit mijn kracht zodanig te kunnen besturen, dat ik er nauwelijks over na zou hoeven te denken. Maar, ik had nog een lange weg te gaan.

'Ik ben zelf meer iemand die aan de Dark mist zit.. voel me af en toe een ninja' zei ik lachent. 'Graag gedaan' zei ik met een hele vriendelijke glimlach op mijn gezicht. Ik snapte soms niet waarom mensen zoveel vooroordelen hadden op andere, meestal was het om het uiterlijk. Ik keek een beetje naar het plaatje waar ik op kraste, een gewoon klasblok leek blaadje.. daar kraste ik op tijdens het praten.

Ik keek naar mijn tekening. "Heb je zin om mee ergens anders naartoe te gaan?" Vroeg ik aangezien ik zijn gezelschap wel prettig vond en nieuwschierig was naar andere dingen die hij kon. Ik wilde ook niet onbeschoft over komen om zomaar weg te lopen, omdat ik hem wel mocht.

Ik keek op en dacht na 'hmm.. welke plek had je in gedachten?' vroeg ik nieuwschierig en keek haar aan. Ze had blijkbaar net echt VEEL ervaring met haar krachten, ik ook niet maar ik kon er teminste na een tijdje wel gewoon me omgaan. Ik legte mijn potloot neer en keek naar mijn handen.

Ik haalde mijn schouders op, "geen idee eigelijk, naar buiten?" Vroeg ik. Ik was best veel buiten geweest, maar had nog niet de kans gehad om het schoolterrein goed te bekijken. Ik wist niet of het hem een goed idee leek, maar ik waagde het erop.

'Hmm...' Mompelde ik een beetje en glimlachte 'OKAY natuurlijk' Zei ik met een kort zacht lachje en keek Abigail aan. Ik kende tot nu toe niet zoveel mensen, wel redelijk na een tijdje. Ik ruimde mijn spullen een beetje op en gooide het gekraste blaadje van me weg.

Ik rolde mijn tekening op en stak hem in een bewaardoos die ik in de kast gevonden had. Met krullerige letters schreef ik mijn naam erop en zette hem weer terug in de kast. "Waar ergens buiten gaan we heen?" Vroeg ik glimlachend.